SUROWIEC ZIELARSKI, aby spełniał swoje właściwości musi być zebrany we właściwym czasie, wysuszony i przechowywany. Okres zbioru jest bardzo różny dla poszczególnych roślin.

KORA- winna być zbierana wczesną wiosną, bo łatwo ją wtedy oderwać z drzewa. Najwcześniej zdejmujemy korę z wierzby, a najpóźniej z dębu. Korę zbiera się z gałązek młodych od 2-4letnich, zdrowych, gładkich i ściętych przy pomocy noży ze stali nierdzewnej.

KORZENIE- winny być zbierane późną jesienią, zimą lub wczesną wiosną, zanim rośliny wypuszczą nowe pędy.

KWIAT- zbiera się w początkach zakwitania… NIGDY NIE ZRYWA SIĘ KWIATÓW PRZEKWITŁYCH! Kwiaty zdejmuje się delikatnie, układa w koszykach.

ZIELE-zbiera się w okresie kwitnienia, gdyż łodyga jeszcze jest wtedy zdrewniała i da się je wykorzystać wraz z liśćmi.

OWOCE-zbiera się do suszenia dojrzałe, jędrne i twardawe /dotyczy soczystych. Owoce zaś suche bądź nasiona należy zbierać kiedy dojrzewają, ale jeszcze się nie osypują. Najczęściej ścina się owoce z łodygami i suszy w przewiewnym miejscu.

PĄCZKI-zbiera się pod koniec zimy lub wczesną wiosną kiedy pojawia się pęcznienie, ale jeszcze nie pękają.

Najlepiej części naziemne zbierać w pogodny dzień i około południa. Kwiaty szybko przekwitające np. dziewanna  powinna być zbierana dwa razy w ciągu dnia. Części naziemne w okresie zbioru winne być suche... są oczywiście wyjątki i dotyczy to między innymi widłaka i kminku, który zbierać należy rano, jak jest rosa i wieczorem, bądź zdecydowanie w dni pochmurne. Korzenie i kłącza są mniej wrażliwe na wilgoć. Można zatem zbierać je w dni deszczowe/suszone w suszarniach ogrzewanych/ UWAGA! NIE NALEŻY ZBIERAĆ ROŚLIN LECZNICZYCH W MIEJSCACH SKAŻONYCH! Np. wzdłuż dróg, na nasypach kolejowych, w okolicy zakładów przemysłowych... ze względu na zawartość w nich związków toksycznych niebezpiecznych dla zdrowia. Zebrany surowiec sortuje się, odrzuca zanieczyszczenia, okazy z objawami chorobowymi, a także uszkodzone przez szkodniki. Korzenia otrząsa się z resztek ziemi, piasku, myje w wodzie bieżącej, osusza w przewiewnym miejscu, rozłożone cienką warstwą. Unika się dostępu światła słonecznego np. w przypadku  suszenia liści, kwiatów, ziela, które są zbierane w okresie wiosenno-letnim.

Suszy się je w warunkach naturalnych, w miejscach zaciemnionych, przewiewnych. Słońce niszczy barwniki i związki czynne, a więc stąd taka zasada. Jak zwykle i w tym wypadku są jednak wyjątki  i korzenie, kory i kłącza można suszyć na słońcu. Surowce soczyste jak np. borówka czernica, malina, bez czarny wymagają suszarni ogrzewanej, potrzebna ona też jest  w czasie pogody zimnej i dżdżystej w okresie lata. W suszarni ogrzewanej należy również suszyć korzenie i kłącza zbierane późną jesienią lub wczesną wiosną oraz surowce zbierane zimą np. ziele jemioły. Temperatura w suszarni wynosi ok 30-60st C. Dla przyśpieszenia suszenia niezbędny jest przewiew powietrza głównie przy surowcach olejkowych.

Pamiętajmy, że gotowy surowiec przechowujemy w PAPIEROWYCH TOREBKACH a nie foliowych..mogą być ewentualnie alternatywą płócienne worki lub słoiki bez dostępu światła. Korzenie kłącza należy zabezpieczyć przed gryzoniami. Gryzonie uwielbiają owoc anyżu. Korzeń waleriany uwielbiają koty. Corocznie surowce zielarskie należy wymieniać/zbierać i suszyć od nowa/. Wyjątkiem jest kora kruszyny, która po rocznym przechowywaniu nadaje się do użytku, ponieważ używana przed czasem działa wymiotnie.

Życzę radości z udanych zbiorów ziół i zdrowia po ich zastosowaniu.

Pozdrawiam,  *Róża*