Czasy mamy takie jakie mamy. Jesteśmy na ogół zabiegani, bez czasu dla siebie. Dziś o problemie smutku i depresji u.....dzieci. Jeżeli wesołe, towarzyskie dziecko nagle zaczyna izolować się od rówieśników, to sygnał, że nie należy tego ignorować. Jeżeli do tego dochodzą kłopoty w szkole, zaniedbania w wyglądzie, izolacja w zamkniętym pokoju, brak radości z rzeczy dotychczas lubianych,  a sytuacja taka utrzymuje się powiedzmy ok 2 tygodni...TO TRZEBA ODWIEDZIĆ PSYCHOLOGA. Psychoterapeuta w mojej ocenie byłby najlepszym rozwiązaniem. Specjalista rozmawia z dzieckiem i rodzicami. Gdy w jego mniemaniu dziecko cierpi na depresję lub ma tendencje samobójcze.... kieruje dalej do psychiatry.

Depresja u dorastającej młodzieży jest trudno uchwytna. Agresja słowna u nastolatka, ,,wybuchowośc", to czynniki  fizjologiczne  w tym wieku. Jeżeli jednak obniża się samoocena, brak siły życia, albo przeciwnie zbytnie pobudzenie to symptom, że czas działać. Długotrwałe spędzanie czasu przed komputerem  jest alternatywą, nie raz sygnałem depresji, albowiem młody człowiek nie ma akceptacji w środowisku, jest to tzw. akceptacja wirtualna.

Bóle głowy, żołądka, wymioty, biegunki to objawy psychosomatyczne. Nagła zmiana diety, chudnięcie to objawy bulimi i anoreksji/też podłoże psychiczne/. Jeżeli ktoś w rodzinie cierpiał na depresję, to prawdopodobieństwo wystąpienia u naszej latorośli jest duże. Strata bliskiej osoby/śmierć rodzica, rozwód/ są czynnikami sprzyjającymi depresji. Następny czynnik to molestowanie, stosowanie kar fizycznych, poniżanie, ignorowanie. Słabe więzi z rówieśnikami to szczególny czynnik ryzyka. Terapia zatem winna polegać na tworzeniu pozytywnych czynników społecznych poprzez kółka zainteresowań np. plastycznych, malarskich, tanecznych, etc.

Depresji u dzieci sprzyja "wyścig za niedoścignionym". Reasumując, równanie do najlepszych. Byłoby to zaletą, gdyby nie było za wszelką cenę. Rodzice niejednokrotnie realizują swoje marzenia niespełnione, poprzez dzieci. Dzieciństwo to także zabawa..warto o tym pamiętać zapisując syna bądź córkę na kolejne zajęcia. Nauka wielu języków obcych naraz, niedotlenienie organizmu, powoduje frustracje i zmęczenie. Samoocena się obniża. Każdy rodzic by chciał, aby dziecko miało 6 na świadectwie, było olimpijczykiem z wiedzy  np. matematycznej. A może nasze dziecko jest mniej zdolne i nie zaspokaja naszych "chorych'ambicji?

Nagradzajcie wysiłek, nie krytykujcie porażek. Młody człowiek musi wiedzieć, że może zawsze i wszędzie na was liczyć. Zachęćcie do aktywności fizycznej. W czasie uprawiania sportu wydziela się substancja o działaniu antydepresyjnym. Wychodzenie z depresji jest długie i żmudne. Niejednokrotnie farmakologia jest jedynym rozwiązaniem. Aby wyprowadzić dziecko z depresji trzeba tak zorganizować mu dzień, aby był w nich czas na zajęcia z rówieśnikami i wspólnie spędzony czas relaksu z rodzicami. Jeśli nie umiemy zapobiegać depresji u dzieci, to przygotujmy się na długotrwały proces powracania do normalności..proces, który nie jest gwarantem, że problem nie powróci. To  od naszych wzajemnych relacji i zainteresowania dzieckiem zależy, czy zdrowie psychiczne pozytywnie wpłynie na całe jego życie...

*Róża*