Szaman – kapłan, uzdrowiciel, czarownik, egzorcysta, wróżbita; To nieliczne synonimy tego określenia. Szaman leczy, usuwa i rzuca klątwy, pośredniczy między światem żywych, a umarłych, przepowiada przyszłość, rozsądza lokalne spory. Czasami szaman jest również lokalnym guru, nic ważnego bez niego się nie dzieje.

Profesja szamana jest tak stara jak rodzaj ludzki, sięga czasów neandertalczyka (potwierdzają to wykopaliska), czyli około 250 tysięcy lat (datowanie metodą C14), na dobre zadomowiła się wśród kromaniończyków (30 tysięcy lat p.n.e - 25 tysięcy lat p.n.e). Różne są również obrzędy w zależności od historii i stopnia urbanizacji danego kraju. Wszędzie jednak szaman sam wybiera sobie uczniów. Najtrudniejszy jest egzamin końcowy u Pigmejów w Afryce i Aborygenów w Australii.

Mówiąc lub pisząc o współczesnym szamanizmie, należy się poważnie zastanowić. Współczesne europejskie kursy szamańskie nie mają z tym nic wspólnego z wyjątkiem nazwy, niemniej jednak dodatnio wpływają na rozwój duchowy człowieka, co według mnie jest najważniejsze. Miejmy jednak świadomość tego, że w współczesnych czasach istnieje voodoo, santoria, różnego rodzaju sekty, morduje się lub okalecza ludzi dla kawałków ich ciała. W dzisiejszych czasach istnieją szamani z Afryki, dla których części ciała albinosów są czymś w rodzaju relikwii, a w każdym razie są pomocne w nawiązywaniu kontaktu z duchami przodków. Pamiętajmy o tym, że w lokalnej społeczności szaman jest guru, żywym bogiem, który może wszystko.