Zapisz się do naszego Newsletter'a i bądź na bieżąco z promocjami!
Usunięty Ekspert
"KSIĘGA CIENI nie jest biblią, ani koranem. To osobista "książka kucharska" uroków, które zadziałały dla właściciela.
Daję wam małą wskazówkę, abyście mieli na czym bazować: w miarę zdobywania doświadczenia, odrzucajcie uroki, które nie działają, zamieniając je tymi, które sami wymyśliliście."
Księga Cieni (ang. Book of Shadows) – w wicca jest tradycyjnym zbiorem tekstów rytualnych i opisów rytuałów przekazywanym inicjowanemu/ej przez jego/jej arcykapłana/arcykapłankę. Księga cieni przekazywana jest po akcie inicjacji. W niektórych liniach przekazu obowiązuje zasada, że można jedynie dopisywać nowe elementy lecz nie można niczego usunąć. W innych liniach ta zasada nie obowiązuje.
W Wicca eklektycznym (raczej w różnych nurtach współczesnego pogaństwa inspirowanego wicca) powyższe zasady nie są przestrzegane. Księgę cieni można zaczerpnąć z dowolnego źródła bądź nawet napisać ją samemu. Istnieje co najmniej kilka opublikowanych wersji księgi cieni napisanych na użytek osób praktykujących wicca eklektyczne. W Polsce do bardziej znanych należy Księga Cieni Stojących Kamieni Scotta Cunninghama, opublikowana w jego książce „Wicca. Przewodnik dla osób samotnie praktykujących magię”. Inną wykorzystywaną księgą cieni jest „Liber umbrarum” Doreen Valiente, opublikowaną w jej książce „Witchcraft for tomorrow”.
Istnieją także internetowe wersje ksiąg cieni, które mogą być wykorzystywane przez wiccan eklektycznych. Często za księgę cieni mylnie uważa się magiczny dziennik, w którym czarownik/czarownica dokonuje zapisów na temat własnych doświadczeń, przemyśleń, stosowanych zaklęć bądź całych rytuałów. Istnieje dość powszechne przekonanie, że księga cieni powinna być przepisana bądź napisana ręcznie. Nie ma jednolitego pogladu w sprawie jej wygladu czy użytych materiałów, z jakich wykonano księgę. Zależy to od inwencji jej właściciela.
"Przeciętny wiccanin to mężczyzna około czterdziestki, bądź kobieta około trzydziestki, biali, przyzwoicie wykształceni, nie zarabiający bajońskich sum, ale nie przejmujący się sprawami materialnymi – demografowie określają takich ludzi średnia klasą średnią."
 |
Kategorie:
Poznanie, Wróżbiarstwo, Metafizyka