Daj mi iść przez Piękno.
Spraw, aby moje oczy zawsze pełne były widoku purpurowych zachodów słońca.
Spraw, aby moje ręce miały szacunek dla Twojego stworzenia.
Spraw, by mój słuch był tak wyostrzony, żebym usłyszał twój głos.
Daj mi mądrośc, bym lepiej rozumiał to, czego nauczasz.
Daj mi dostrzec lekcję życia, którą zawarłeś we wszystkich kamieniach, liściach -
Szukam siły - nie, aby pokonać mojego brata, ale by walczyć z moim największym wrogiem - z samym sobą.
Spraw, abym zawsze był gotów przyjść do Ciebie z czystymi rękoma i niezmąconym spojrzeniem.
A kiedy życie zgaśnie - jak gaśnie zachód słońca - niech duch mój idąc do Ciebie
Nie musi sie wstydzić.

Dziękuję.

Modlitwa napisana przez Indian kilkaset lat temu,ale równie
prawdziwa dzisiaj, jak bedzie prawdziwa za lat tysiąc...


Z miłością, 

ANAEL